Tarnobrzeg 24
Historia miasta Tarnobrzeg
Miasto to posiada bogatą historię. Już od roku 1567 ród Tarnowskich rozpoczął starania o założenie w tym miejscu nowego miasta o nazwie Nowy Tarnów bądź Tarnodwór. Kilkanaście lat później, w 1593 roku, na mocy przywileju fundacyjnego nadanego przez króla Zygmunta III Wazę, założone zostało miasto, ale o nazwie Tarnobrzeg. Pierwsza wojna światowa przyniosła miastu poważne zniszczenia, jednak po jej zakończeniu w Tarnobrzegu, między innymi dzięki powstałemu na tym terenie Centralnemu Okręgowi Przemysłowemu, rozpoczął się proces rozwoju, który niestety przerwał wybuch kolejnej wojny światowej. Według ostatniego podziału administracyjnego Polski dokonanego w 1999 roku, Tarnobrzeg wszedł w skład województwa podkarpackiego ze stolicą w Rzeszowie, a jednocześnie stał się siedzibą powiatu, w skład którego weszły następujące gminy: Baranów Sandomierski, Gorzyce, Grębów, Nowa Dęba.
Tarnobrzeg leży w Kotlinie Sandomierskiej, charakteryzującej się występowaniem mało żyznych gleb bielicowych. Skutkowało to zalesieniem dużych obszarów w tym regionie. Tarnobrzeg był w przeszłości ponadto centrum wydobywania i przetwarzania siarki oraz kwasu siarkowego, czego skutkiem było powstawanie w tym czasie osiedli mieszkalnych, głównie z wielkiej płyty. Z czasem jednak kolejne kopalnie zostawały zamykane z powodów ekonomicznych.
Obecnie, ostatnie kopalnie regionu – Machów i Piaseczno są zalewane przez wodę z rzeki Wisły i przerabiane na sztuczne zbiorniki. W związku z tą sytuacją władze miasta starają się jednocześnie zmienić wizerunek Tarnobrzega z przemysłowego blokowiska w nowoczesny ośrodek turystyczny.
Zabytki w Tarnobrzegu
Zabytki godne polecenia w Tarnobrzegu to:
- plac rynkowy, wytyczony zgodnie z dokumentem lokacyjnym w pierwszej połowie XVII wieku i zmodernizowany w drugiej połowie XVII wieku, pierwotnie zbliżony kształtem do kwadratu;
- teren kościelny z zespołem klasztornym OO. Dominikanów, z przeniesionym tam w 1678 roku cudownym obrazem Najświętszej Marii Panny zwanym obrazem Matki Boskiej Dzikowskiej – dzięki któremu Tarnobrzeg stał się miejscem kultu maryjnego;
- zespół zamkowy Tarnowskich w Dzikowie – kształtowany od XV do pierwszej połowy XX wieku, najpierw jako wieżowy dwór obronny, a następnie rozbudowany na rezydencję z systemem fortyfikacji bastionowych, otoczoną parkiem krajobrazowym;
- zespół pałacowy w Mokrzyszowiek z XIX wieku, obejmujący późnoromantyczny piętrowy pałac z wieżą na narożu, późnoklasycystyczną oficynę oraz resztę drzewostanu parkowego;
- kościół p.w. św. Marii Magdaleny w Miechocinie – świątynia najstarszej parafii, z zachowanym we wnętrzu wyposażeniem z XV wieku oraz odkrytą podczas prac konserwatorskich gotycką polichromią przedstawiającą scenę ukrzyżowania;
- kościół parafialny p.w. św. Gertrudy i Michała Archanioła w Wielowsi z końca XIX wieku wraz z zespołem klasztornym SS. Dominikanek w Wielowsi z drugiej połowy XIX wieku;
- pomnik Bartosza Głowackiego z 1904 roku, wzniesiony dla uczczenia 110 rocznicy Insurekcji Kościuszkowskiej;
- późnoklasycystyczny spichlerz dworski z 1843 roku;
- zabudowania browaru Tarnowskich przy ulicy Szkolnej; synagoga z połowy XIX wieku – obecnie siedziba Miejskiej Biblioteki Publicznej.